Yoldayım…
Nartların efsanesi aklıma geliyor. Nartlardan çalınan ateş ve o ateşi geri almak için verilen mücadele…
Senle tanışmadan önce ateşi olan ve yaşamı ona bağlı bir Nart iken, şimdi ateşini sana çaldırmış savaşçı oldum. Geri alabilecek miyim tıpkı efsanedeki gibi?
Yoldayım…
Senin için yazdığım şarkıyı dinliyorum defalarca… Dinlediğinde ne hissedersin? Yüreğinin zincirlerini kırmaya ilhamın yeter mi? Ya da yüreğin titrediği zaman yine renk vermez misin?
Yoldayım…
Niçin sendeyim bu kadar hiç düşündün mü? Divane olduğum için mi? Yoksa bir mecnun olduğum için mi? Sendeyim çünkü; bu dünyaya sadece seni mutlu etmek için gönderilmiş bir Nart olduğumu anladığım için sendeyim… Yanındakiler anlar mı seni? Kendi yanındakilerin kıymetini bilememişken? Senin yanındayken hiç duydun mu yüreklerinin sesini? Benimki çoktan sende kalmışken…
Yoldayım…
Bu sefer koridor tarafında, 23 numaralı koltukta… Yine sensizliğin içime doldurduğu sen ile yolculuk yapıyorum. Seni düşünmemin bile seni inciteceğinden korkarak yaşarken… Sen başkalarının boyunduruğunda özgür olduğunu sanıyorsun…
Yoldayım…
Her saniye çırpınıyorum…
Seni kurtarmak için. Sende yokolup sana değerini anlatabilmek için. Kendi değerimi hiçe sayarak hepsini sende harcamak istiyorum. Her insana iyilik yapıyorum güzellikler bana seni hatırlatsın diye… Dinlediğin her şarkıda ben ağlıyorum senin yerine. Yeter ki sen kimseye yalvarma diye, sana yalvarıyorum seni kurtarmak için… Yepyeni anlamlara seni salmak için, hergün yeni bir yazı yazıyorum.
Yoldayım…
Titriyorum üzerine. Korkuyorum. Seni haketmeyen insanlar seni üzer diye…
Yoldayım….
Varsın ben olmayayım hayatında. Varsın kendi içimde seni yaşayayım. Varsın “Mevlana” olayım…
Ne olursan ol gel diyeyim.
YK iken bile bunu demişken. O olmama ne gerek var ki?
Yoldayım…
Sen beni bulduğunda benim halimde, ben de senin halinde olduğum an geliyor. Sana olan güvenimden sana destek olma kararı almıştım. Yüreğim imkansızlar evi iken…
Seni kurtarmak adına sana aşık olmayı göze almak… Ne büyük bir fedakarlık…
Pişman mıyım?
Hayır! Kesinlikle!
Sadece aşığım!
İyi bir yüreği kurtarmak için bu gerekli idi. Kendi yüreğime o acıyı bulaştırmak pahasına da olsa…
Yoldayım…
Aklında olamadığım bir anda. Onu telafi etmek adına zamandan ve mekandan soyutlanıyorum.
Benim için herşeyde ilktin… İlk olan sendin. Bunu asla kirletemem. Ellerimde hala sıcaklığın var. Yüreğimde hala sadece senin adın… Yanaklarımda hala senin gözyaşların…
Yoldayım…
Odanda bir fısıltı duyar mısın kalbinden gelen? Dizginlediğin bana ait duyguları…
Özgür kıl onları… Bana koşsunlar. Kaybettiğimiz her saniyeyi telafi etmek için. Kaybettiğini düşündüğün her saniyeyi, sana bin yıl olarak geri vereyim. İmkansızın manasını biz değiştirelim. Sevgi ile…
Yoldayım…
Dolar mı gözlerin, seni bu dünyadaki tüm insanların düşündüğünün sonsuz misli katı kadar önemseyen varlık için? Ben hiç görmesem de buğulanır mı gözlerin? Yüreğindeki ses çığlık atar mı “Onun sevgisi hiç kimsenin ki gibi değil. Sendeki beni de ona gönder! Gönder ki dünyaya meydan okuyalım!” diye…
Yoldayım…
İçimdeki ben kızıyor bana… Kimin umrundasın ki? Senin gibilerin nesli Yeşilçam filmlerinde bile tükenmişken…
Devam et yoluna, yoldasın…
Kimsenin umrunda…